Je lichaam, je gedachten, je emoties, je verleden.. Waar je ook bent of naartoe gaat: je neemt jezelf er altijd mee naartoe. Maar wat nou als je helemaal niet wil zijn waar je bent, omdat het een gevoel van onveiligheid of angst oproept? In dat geval gaat je lichaam en geest allerlei fratsen uithalen om zo min mogelijk schade te ervaren / op te lopen en de overlevingskans te vergroten.

Leven vanuit je hoofd
De eerste en meest voorkomende ‘strategie’ om te ontsnappen aan de realiteit die emotioneel onveilig voelt, is je hart afsluiten en gaan leven in je hoofd. Denken aan, voelen uit.

Dit merk je vooral aan:

– doorlopende gedachten
– malen in je hoofd
– oordelen die naar boven
– hogere of ingehouden ademhaling
– verhoogde spierspanning in je lichaam
– onrust in je lichaam
– gaan praten in de je-vorm over jezelf
– generaliserend over het onderwerp gaan praten

De kunst is om je bewustzijn hierop te vergroten, zodat je op het moment supreme stil kan staan bij waar je op dat moment emotioneel weg wilt gaan. De kans is namelijk heel groot dat de reden dat je dit doet niets met een angst of gevaar in het hier en nu te maken heeft, maar dat iets in het hier en nu angst en pijn in jouw binnenwereld triggert van vroeger. Je interne alarmbel gaat zeg maar veel sneller af dan wat nu nog nodig is. Hoe vaker je dit registreert, hoe meer je je binnenwereld gerust kan stellen dat het ‘veilig’ is, waardoor je de connectie met je gevoel kan behouden.

Vertrekken uit je lijf
Op het moment dat je fysiek niet weg kan (of durft) en het is voor je binnenwereld een extreem onaangename plek om te zijn, dan is er maar één oplossing: lichamelijk aanwezig blijven en emotioneel en rationeel vertrekken. Je komt dan in een soort freeze stand terecht.

Als je hier in zit, dan heb je dat zelf niet direct door. Je bent dan echt ‘weg’ van jezelf en de realiteit. Pas op het moment dat je weer ‘terugkomt’ weet je dat je weg geweest bent. Daarbij is het goed mogelijk dat je zelf totaal niet registreert dat je überhaupt weg geweest bent.

Je kan dit herkennen aan:

– een stuk tijd of ruimte kwijt zijn
– een rustig / kalm gevoel (afgevlakt)
– het gevoel van ‘hangende’ wangen

Je omgeving kan het herkennen aan:

– een glazige blik in de ogen
– een gelijkmatig tik / beweging / ritme (bv. met voet ritmisch bewegen, een pen open/dicht klikken)

Om terug te keren in het hier en nu , heb je allereerst weer bewustzijn te krijgen van je omgeving en je lichaam. Dit kan door een ander geactiveerd worden door bv in z’n vingers te knippen zodat je weer ‘wakker schrikt’.

Fysieke pijn als noodroep van je lichaam
Als je regelmatig / structureel je lichaam verlaat om emoties (onbewust) uit de weg te gaan, dan kent het lichaam een geniaal nood- en tevens hulpplan: het geeft via pijn in je lichaam aan waar je bij stil te staan hebt. Het snappen en kunnen plaatsen hiervan is makkelijker gezegd dan gedaan.

Christiane Beerlandt geeft in haar boek De sleutel tot Zelf-Bevrijding een uitgebreide uiteenzetting wat de psychologische kernoorsprong en oplossing is van ziekten en fysieke klachten. Een hele fijne hulpbron om de signalen van je lichaam beter te leren begrijpen. Een korte samenvatting van veelvoorkomende fysieke klachten vind je in mijn blog: De relatie tussen fysieke klachten en onverwerkte emoties.

Met je ziel onder je arm lopen
Als je structureel in je hoofd of verder van jezelf af leeft, dan is de kans groot dat je ‘met je ziel onder je arm’ loopt. Je leeft wel, maar toch ook weer niet. Ergens heb je het gevoel dat je veel meer uit jezelf en het leven zou kunnen halen, je hebt alleen geen idee hóe. Dit komt omdat je als het ware buiten jezelf leeft, niet in verbinding met jouw krachtige IK-plek. Als je je hierin herkent is het raadzaam actie te ondernemen en begeleiding te zoeken om weer meer in je lichaam en op jouw IK-plek te gaan staan.